دل ِ قـــرص ...

قــرآن کافیــست !

امــا برای ایــن که دلــم قــرص باشــد ...

وقتــی می رومـ ،

مــرا از زیـــر چــادرت هــم رد کــن !

نیـــم نگـــاه ...

× اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْتَغْفِرُکَ لِما تُبْتُ اِلَیکَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فیهِ ×

خــــدایــا مــن ازت آمــرزش می خواهـــم

بـرای گنـاهــانی کــه پـس از تــوبـه کــردن

دوبـــاره بــه آنهــــا دسـت زده‌ ام ...


فــرازی از دعـای ابوحمـــزه ثـمــــالی

جــاده زنــدگی بدجــور به پیــچ و خــم افتـاده

دلــم محتـــاج نیـــم نگاهــی از تـوســت ،

اجـابتــی کـن دل خستــه ام را ...

به خــط خــاطــرات ...

من و تو خیــلی فــرق داریــم ، تــو خیـلی عاشــق تری ...

× اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَدْعوُهُ فَیُجیبُنى وَاِنْ کُنْتُ بَطیَّئاً حینَ یَدْعوُنى ×

ستایش خدایی را که هرگاه می خوانمش، او پاسخم دهد

و اگرچـه وقتی می خوانـــدم...، بکنــدی به درگاهــش روم

بعضـی تصــاویر خیلــی واضـــح هستنــــد ،

حتـی واضـح تـــر از واژه هــــای مــن ..

گاهــی لازم اســت  نــِت و لپ تــاپ و ڪامپیـــوتر و گوشـی را

ببــوســی و کنـــــار بگـــذاری .... !

و وضــــو بگیری و چهــارخــط  || قـــرآن ||  بخوانــی ....

دقیقــــا بــا خـــودم بـــودم،  نــه شمـــــا

و مثــــل من هــم کــم نیســت !

پــس بــه هــرڪــس ڪـه مثــل مــن اسـت ایــن توصیـــه را می ڪنــم:

✔ بعضــی وقــت ها بایـــد روشنـفڪــری را ول ڪنــی

چـــون بعضـی وقـــت ها مثــلِ قــدیـمی ها زندگـی ڪــردن ،

نجــاتـت مـی دهـــد ....

عریـضه التمــــاس ...

× اللهــم اجعلنى عندک وجیها بالحسین علیه السلام ×

نـــام تـــو را می بـــرم و...

زیبـــا می شـــــوم !!!

همه عمـر برندارم سر از این خمـار و مستـی

که هنـوز مــن نبودم که تـو در دلـــم نشستی

قاعـــده دارد عــاشقــی تــــــو !

هــر که نوکـــر تــر،

کـــربــلایــی تـــر  ...

بـغــض نـوشــت: ســـلامم را دوبـــاره می سپـــارم به بـــاد ...
پ.ن:  دوری ،  عـاقبـت  ِ همــه عـاشقــی هــای دنیــاست!

چ ...

حیــف کـه عــربی × چ × نــدارد !

وگـــرنــه ، بعیـــد نبــود

یک سـوره به نـام ||  چـــادر  || ، مــدنـــی ، 18 آیــه ،

آن هــم بــا سجـــده واجـــب ....

در هیـــچ اســـاسنــامــــه ای ،

حـــق تماشــای تـــو به رسمیـــت شناخــته نشـــده اســت !

خیـــالـت تخـــت ،

_ تحــریم کــن _

چـــادر بکــش بـه تمــام چشـــم هـا !

برنـــامه صلــح آمیــــزی در کــار نـیــست ...

بـرام هیــچ حســی شبیـه تـو نیـســت ...

تمــام دقیقــه‌ هـــای بــی‌ دغدغــه‌ ام با تـــــو گــذشت ...

|| أَلا بِــذِکـــرِ اللَّهِ تَطْمَئِــنُّ القُلُــــوبُ ||

هـــوایــی رو کــه تـــو نــفـــس می کشـــی ،

دارم راه میـــــرم بـغــل مــی کنــــم ....

دل در خیــــال رفتــــن و مـــن فــکر مانــــدن !

او پـختـــه راه اســت و مــــن ،

خــــام رسیـــــدن ...

پ.ن: تمـــوم شهـــر خـــوابیـــدن ، مـــن از فکــــر تــــو بیـــدارم...

شـَــرم ...

گاهــی بـرای ادامه دادن، احتیـــاج داری کسی زیربــازوانـت را بگیــرد....

آقــــا جـان نـخوان !

هـر دوشنـبــــه و پـنـج شنبـــه داغ ِ دل تـازه می کـنــی کـه چـه ؟

نخــــوان .... کـم غصـــــه داری ؟

پـرونــــده من کــــه خـوانـدن نـــدارد عـزیــــز دل ...

خستـــه شـــدم از ایـن احسـاس هـای فـلــــه ای،

پُـــــرَم  نـــاجـــــور ....

نـــه... ، مــن یکـی اهــل عمــل نمی شـــوم !

راوی ارونـد می گفت کـه تـو روی مـا حساب بـاز کـرده ای ؛

جـســـارت است ولی ، مـعطـل مـن یـکی نبـاش ....

الهـــــی العـفـــــو....

اقتــــدا ...

بــــــانــــو!

شیـــوه ی ||  تمشی علی استحیاء ||  ی تـــــو ،

یعنـــی هـــم دلـــت پــاک اســـت

هــــم کـار هـایـــت ...

زانــو می زنــم !

تـا که بـا مکـنــت و شکـــوه استــقبـالت کنـــم ...

حال که تـــو  مشـــی زینـــبی  پـیـــشه کــــردی

چــرا مــن عبــــاس مـاجـــرای تـــو نبــاشــم ؟!

مضطـــر ...

 ×× اَینِ المُضطَرُّ الَّذی یُجابُ اذا دَعٰی ××

کجاسـت آن درمانــده ای که چــون دعا کنــد بـه اجابــت رسـد

وعـــده داده بـــودی ...

هــوایتـــان کـه بـــی مـــن شــد

بـــاران می فرستـــم بــرایتـــان ...

مگـــر دنیـــا از ایــن تنگـــ تـــر هـــم مــی شــود ؟!

مگـــر از ایـــن بیش تــر هـــم بــی هــوای تــو مــی شــود مــانــد ؟!

٠•● هـــوای دلــی را کـه هـــوایـــی شماســت  داشتـه بـــاش ...

روضــه هــای شبــانه ...

بنـــویسیــــد

شمــــــــــــــار ِدرد و دل

نــامحـــــدود ....

دوبــاره کـــرب و بـــلا گفتـــم و دلـــم لــرزیــد ،

خـــودت کمـــک کـــن و بـاقــی ِ روضـــه را بنـویــس ....