اینجـــا نگــارخــانـــه مــن اســت!
جــایی بــرای خـــط خــطی هــای دلــــم... هیــــچ پستـــی حـــرف دلـــم را نمی زنـــد!
مانـــده ام بیــن بغـــض و بغـــض ... دنیـــای مـــن دنیــای بــارانـــی اســـت!
هــرچـــه کمتـــر بـدانـــی کمتـــر خیـــس خـواهـــی شـــد ...
آن روز هـــا کــه بچـــه تـــر بـــودم ،
وقتـــی بـــه " اللهـــم اغفـــر لــی کــل ذنـــب اذنــبتــه " دعـــایِ کمیــــل می رسیــــدم...
بـــاران بـــود کــه مـــی بـــاریـــد!
ایــن روزهــــا که بایـــد آدم تـــر شده باشـــم،
اگـــر حـــالِ دعـــایی بـــاشــــد (کـــه نیــــست !!!!!!) ، ....
دیـــگر "کیـــف تــؤلمـــه النــــار" هـــم تـــکانـــم نمی دهــــد!
نـــوشتــــه هـــایـــم مثـــل نمــــار یومیــــه اســـت!
اگـــر مقبـــول دلـــت شـــد ،بـــــدان: فقـــط بــا نیت او قامـــت بستـــه و می نویســـم.
وگــرنــــه فریضـــه ایســـت پــــر از || سجـــده ی سهـــــــو || ...
کــه روزی بــــرای نــوشتنـــشـــان بــایــــد، تــوبــــه کنــــم ...
عـــرصه که تنــگــــ می شــود بـــه صـــرافـــت حســـاب و کتــاب مــی افتــــم!
2*2 تـــا هایـــم 2 تـــا هـــم نمی شــــود. می ترســـم....
گوشـــه ی چشمــــی مـــی انــــدازم،
بـــه گوشــــه ای از آسمــــان وسیــــعت کـــه سهــــم پنجـــره هــای مـــن اســت ...
زمـــزمــــه می کنـــم زیـــر لـــب:
بســـم الله العزیـــز و الرحــیم
الـــذی لیـــس کمثـــله شـــی و هـــو العـــزیــز و الغــفـــور
فــــالله خیـــر حافــظا و هـــو ارحـــم و الـــراحمیــــن ...
یکــی ازم پـــرسیــــد: منبـــع نـــوشتـــه هایــت کجاست؟!
گفتــــم : زیــاد دور نیســت ؛ یکـــ وجبـــی بـغضــــم ...
|| مـــن ، پـــا به پـــای ایـــن نوشتـــه هــا شکســـته ام...||
التمـــاس دعـــــا. یــاعلــــی
