پ مثل پنــــاه !
پ مثــل پـــدر !
پـــ ـدر یعنـــی
هرچــ ه باشـــد روزهــایـت سخــت،
مــن هستــــم ! خیـــالت تخــــت ...
پ.ن: تبریکــ میلاد امام علی علیه السلام + تبریکــ به همه پدرهــا ...
آرامــش آسمـــان ِ شــب را در سیاهــی چـــادرم مـثال می زنــم
و هــــربــار زیـــر لـــب می خـــوانـــم :
× وَاللَّیــــلِ إذا سَجــــی ×
و قسـم بـه شـب، آن هنگــام کـــه آرامـــش می بخشـــد ...
گاهـــی گـــردش پــــرگار تقــدیــــر ، در دســت تـــو نیــست !
بایــــد بنـشینــی و نظــــاره کنــــی ...
امــّا × مرکـــز × را کـ ه درســت انتخـــاب کـــرده بـــاشــی،
|| دلــــت قــــرص بـــاشـــد! ||
دیـگر هر چـــ ه مــی خــواهـــد بچـــرخــد ...
و بــه خـاطـــر شمـــا بـــاران فــــرو می ریـــزد ...
یا امـــام نقــی علــیـ ه الســلام !
بـــرای یــادت فقــط سه بهـــانه داریــم :
ولادت ... اهـــانت ... شهـــادت ...
× إِلَهِی لا تَرُدَّ حَاجَتِی وَ لا
تُخَیِّبْ طَمَعِی وَ لا تَقْطَعْ مِنْکَ رَجَائِی وَ أَمَلِی ×
بعضی ازسجـــده هـــا ،
ذکــــر نمی خـــواهــــــد
اشک کافــی اســـت بـــرای وصـــال یــــار...
پنجـــــره را بـــــاز کــــن،
همــــه چیــــز را بـــ ه بـــاد گفتـــه ام ...
|| نوشتـــــه هـــایـم بغـــض ِمکتــــوب اســـت ||
پ.ن: التمـــاس دعـــا
× مَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ ×
کسی که امید به لقاء اللَّه دارد ( باید در اطاعت فرمان او بکوشد)
زیرا سرآمدی را که خدا تعیین کرده فرامی رسد و او شنوا و داناست !
سوره عنکبوت،آیـه 5
کمـرهمـّت بسـتـه انـد بـ ه || شـهـادت || ،
آرمـان هـایـمان در جنـگ نـرم ...
حتی اگــر بــ ه آخــر خــط هــم رسیــدی
آنجـــــا بــــرای عشــق ،
شــروعی مجـــــدد اســـت ...
× وامّا بَعد فَحَیّ هَلا٬ فَاِنَّ النّاس یَنتَظِرونَکَ لا‌‌رایَ لَهُم فی غَیرکَ فَالعَجَلَ ثُّم العَجَلَ العَجَلَ ×
بیـا که مــردم چشم به راه ِتــوهستنــد
و بــ ه غیـــرازتـــونظـــری نــدارنــد ،
بشتـــاب... بشتــاب... بشتــاب...
بخشی از نامه کوفیان به امام حسین .ع. نفس المهموم.ص.۴۲
تــو بخـواهـــی ،آدم می شـــوم !
خــودم بــارهـا خـــواستــم
امّـا نشـــد ...
هــم اکنــون || دلتنگی ام || در اوج ِ اوج اسـت ...
× فــاطمــة بضـعـــة منّـى ، مــن ســرّهـــا فـقـــد ســرّنــى
ومـــن سأهـــا فقــــد ســأنى، فــاطمـــه اعـزّ البریّة علىّ ×
پیامبر اکـــرم (ص)
فاطمه پاره تن من است. هر که او را شاد
سازد، مرا شاد ساخته
و هر که او را اندوهناک کند، مرا اندوهناک کرده است.
فاطمه از همه مردم پیش من عزیزتر است.
حکــــــ شده با خط حیــــدر ،
روی درهــای بهشت ....
اولویت هست اینـجـــا
با || گــدای فـاطمــه .س. ||
دنیــا به کــام تلــخ ِمـــن ، امشب عسـل شده است
شیرین شده است و ماحصلش این غزل شده است
واحــد انــدازه گیــری دلشــوره ی مــادرم :
× آیـــه الکـــرسی بـــردقیـقــه ×
مــــادر...
روسـری ات را بـــردار !
بگــذارتــا ببیـنـــم بــرشب ِمــوهـایت ،
چنــد زمستـــان بــرف نشستـ ه
تـا مـــن بــه بهـــاررسیــــده ام ؟
پ.ن: خیــلی ســاده ، تبریـکـــ بــ ه همـــه ی مـــادرا ...
سخــت اســـت !
بی هـــَوا ، بــــه هـــــوا بـــروی ...
بـــرای تصـــاحبت نمـی جنگـــم !
احاطــه ات نمی کنـــم تــا مــال مــن شـــوی!
بـا رقیـــبان نمی جنگـــم !
بـــه قـــول دکتــــر انوشـــه کــه می گفـــت :
× عشـــق تملـــک نیـــست ، تعلــــق اســـت ×
ولـــی اگـــر بیایــی و بمانـــی ،
بـــرای بــا تـــو مانـــدن ، بــا دنیــــا می جنـــگم ...
