راستـــی دیشـــب ،
ذکـر خیـــرت بــود بـانــو !
مــی گفتـنـد فلانــی خــوب رو مــی گیــرد ؛
زهـــرا بــا حسینـــش نشسـته بــود ،
برای خــودش || فـضـه || ســوا مــی کــرد ...
×چــادری ها زهـــرایی نیستنـــد×
اگر پهلـــویشــان درد دیـــن نداشتـــه باشـــد ...
قــرآن کافیــست !
امــا برای ایــن که دلــم قــرص باشــد ...
وقتــی می رومـ ،
مــرا از زیـــر چــادرت هــم رد کــن !
× اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَدْعوُهُ فَیُجیبُنى وَاِنْ کُنْتُ بَطیَّئاً حینَ یَدْعوُنى ×
ستایش خدایی را که هرگاه می خوانمش، او پاسخم دهد
و اگرچـه وقتی می خوانـــدم...، بکنــدی به درگاهــش روم
حیــف کـه عــربی × چ × نــدارد !
وگـــرنــه ، بعیـــد نبــود
یک سـوره به نـام || چـــادر || ، مــدنـــی ، 18 آیــه ،
آن هــم بــا سجـــده واجـــب ....
در هیـــچ اســـاسنــامــــه ای ،
حـــق تماشــای تـــو به رسمیـــت شناخــته نشـــده اســت !
خیـــالـت تخـــت ،
_ تحــریم کــن _
چـــادر بکــش بـه تمــام چشـــم هـا !
برنـــامه صلــح آمیــــزی در کــار نـیــست ...
تمــام دقیقــه هـــای بــی دغدغــه ام با تـــــو گــذشت ...
|| أَلا بِــذِکـــرِ اللَّهِ تَطْمَئِــنُّ القُلُــــوبُ ||
هـــوایــی رو کــه تـــو نــفـــس می کشـــی ،
دارم راه میـــــرم بـغــل مــی کنــــم ....
پ.ن: تمـــوم شهـــر خـــوابیـــدن ، مـــن از فکــــر تــــو بیـــدارم...
بــــــانــــو!
شیـــوه ی || تمشی علی استحیاء || ی تـــــو ،
یعنـــی هـــم دلـــت پــاک اســـت
هــــم کـار هـایـــت ...
پَـــر گرفتیـــم ولی باز بــه دام افتـــادیم،
شَــرط بی بـــال و پَــری بود نمی دانستیـــم...
راه را بـــایــد پـــا بــرهنـــه رفــت تـــا فهمـیـــد...
دستــانـم شـاید!
امـــا دلـم ، نمــی رود بــه نوشتـن .....
ایــن کلـمات بهـم دوختـه شـده کجـا ،
بغــض های مــن کجــــا !
ایـــن بـــار نخــوانـــده مــــرا بفـهـــــم... !
|| اﯾـﻦ ﺭﻭﺯﻫـــﺎ ﭘــُﺮ ﺍﺯ ﺳﮑـــﻮﺗـﻢ || ...
× بــه خـــاطر پـــروردگــارت شکیبـــایی کــن ×
" الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّـهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ "
_ آنـــان کـــه چـــون بـــه حـــادثــه سـخت و نــاگــواری دچــار شــوند،
(صبـــوری پیــش گرفتـــه و) گویـنــــد:
مـــا بـــه فــرمـــان || خـــدا || آمـــده‌ایـــم
و به ســـوی او رجــــوع خـواهیــــم کـــرد....
سوره بقره- آیه ی ۱۵۶
کـَــرم بُکـــن ،
که ببیـــنم شبـــی بـــه خـــواب و خیــــال ...
بـــرای عاشـقـتــــان
در کنـــارتـــان جائیـــست ...
