تــوشــه رمضــانـی ...
× ان الله بصیـــر بــالعبــاد ×
مـــن بــه مهمــانی چشــمان ِ تــو ، عــادت دارم
رمضــان رفــت و تــو در خــوابُ ، محـــرم در پیــش
تـــرس مــن ،کــرببــلایــى است کــ ه امضـا نشود
رمضــان آمـد و رفـت ، شاه بــ ه مـــن توشــه بــده
سـی امیـن روز گذشت روزی|| شش گوشه ||بده
پ.ن : امشـب دلــم بــ ه تــاب و سـَرم گـــرم از تــب اسـت ...
_ عیــدتـون مبـارک ، التمـــاس دعــا