سخــت اســـت !
بی هـــَوا ، بــــه هـــــوا بـــروی ...
بـــرای تصـــاحبت نمـی جنگـــم !
احاطــه ات نمی کنـــم تــا مــال مــن شـــوی!
بـا رقیـــبان نمی جنگـــم !
بـــه قـــول دکتــــر انوشـــه کــه می گفـــت :
× عشـــق تملـــک نیـــست ، تعلــــق اســـت ×
ولـــی اگـــر بیایــی و بمانـــی ،
بـــرای بــا تـــو مانـــدن ، بــا دنیــــا می جنـــگم ...
عشــق را بـایـد بـرای اهلـش خــرج کــرد
ع ش ق ، فقط || حسیــن .ع. ||
پســر کـ ه شــود × خــــادمـ الحسیــن.ع. × :
در ایــن غــزل فقط سخن از شیـر مــادر است
احســاس من به پنـج تـن از شیر مــادر است
میخواست یک پسر کـ ه شود خادم الحسین
گــر خادمــم و سینــه زن، از شیر مادر است
بــا گریـ ه ریـخــت شهــد ولایــت بـه کـام مـن
این شور و حال واشک من از شیر مادر است
او گفــت: || یـــا علی || بگو از جـا بلند شو
ایـــن ذاکـــر علــى شدن، از شیر مادر است
مـــن دشمنــم به اهل سقیفه ، عجب مدار
در سینــ ه بغــض اهرمــن از شیر مادر است
بـــر تـــن، محـــرم و صفـــر و فاطمیـــ ه هـا
رنگــــ سیـــاه پیـــرهن،از شیــر مـادر است
رفتنـــد یـکــــ گــــروه بــ ه دنبـــال معصیـت
دنبــــال هیئـــت آمـــدن، از شیر مـادر است
× هُـوَ الَّـذِی أَنْــزَلَ السَّکِینَـةَ فِـی قُـلُـوبِ الْمُـؤْمِنِیــنَ ×
سوره الفتح آیه 4
و مـــرا غیـــر تــو دلـداری نیـست ..
یـا انیــس القلــوب !
خبـرت هسـت کـه غیـر از تــو مــرا یــاری نیـست ؟!
خــدایـــا !
ایـن دل ِ مـــن ، با خـانه تکـانـی هـم
رو بـــ ه راه نمـی شــود ...
بســاز بفــروش کسی سـراغ نـــدارد ؟!
پ.ن : خـوش اسـت خـلوت اگـر یـار ، یـار ِمـن باشـد ...
بی خیــال ایـــن همــه تشبیــه و تشخیــص و ایــهام !
مــن دیـــوانــه ام! عقلـــم بـهـ اینهـــا نمــی رســـد ...
فقــط می گویــــم : × دوستــت دارم اربـــاب ، همیـــــن ×
در ره ||عشــــق || کــه از سیــــل بــلا نیـست گـــذار ،
کـــرده ام خــاطر خـود را بـــه تمنــــای تـــو خــوش ...
مـا بـُرون را ننگریـم و قـال را ، مـا درون را بنگـریم و حـال را ...
امیرعلی: هرکی ریــش گـذاشت مسلمـــون نیـست،
هـــرکی پیـشونیش رو داغ کـــرد ،مــَرد خــدا نیست،
تــــو همــــه اعتـقــــادا اشتبــــاه می شـــه ...
همیشه هــم یه عـده گرگن تو لبـاس میــش !
| دیالوگ فیلم دلشکسته |
+ بی ربط نـوشت: در کوی مــا ، شکستــه دلـی می خــرند و بــس ...
شــب اســت و
در بــهـ در کوچــــه هــای پــُر دردَم ...
فقیـــر و خـستـــه !
بـــه دنبـــال گــُم شــده امـ می گـــردم
اسیــــر ظلمتــــم ...
ای مــــاه ! پس کجـــا مـانــــدی !؟
مـــن بــــهـ اعتبــــار تــــو فـانــــوس نیــــاوردمـ ...