عهـــد ...

در ره ||عشــــق || کــه از سیــــل بــلا نیـست گـــذار ،

کـــرده ام خــاطر خـود را بـــه تمنــــای تـــو خــوش ...

تـــا میخـــوام پـــا بــــذارم

رو عهــــدی کــهـ بستــــه دلـــــم

تــــوی حــــرم ...

یـکــی دستــــاش ُ میـــذاره

دوبـــاره مثــل قدیمــــا

رو ســـرم ...

_______________________


هـوایـت ، هـوای ِ زنـدگـی را از سَـرم پـَرانـــده

دلــَـم هـَـوای زیـارتـــت را دارد ،

کــآش هــَـوایش را داشتــه باشــی ...