× وَ الْقَـمَــرِ إِذَا اتَّـسَـــق ×
| و سوگنــد بـه مــاه آن گاه که بَــدر کامــل مـى شـــود |
انــشــقـاق 18
آنقــــدر قسَمَــت بـیــن مــردم اعتبــار دارد عبــــاس ،
که بعیــد نیست خـــدا هـــم
بـه تــو قسم خـورده باشد
میـــان این همـــه تردیـــد ،
|| قد علـــــم کردن ||
دلـــی بـــزرگ و
پـــر از عشـق یــــار می خواهـــد ...
ای مــشــکـــــ! تـــــو لـــا اَقــَل وفــــاداری کُــن
مَـن دَســتـــ نــدَارَم ، تــــو مَــــرا یــــــاری کُـــن
مَـن وَعــــده ی آبــِـــ تـــو بــ ه اصـ❤ــغَـــر دادم
یــِکـــ جُـــــرعــــه بـَـــرای او نِـــگــهداری کُـــــن
ای مَــشـکــ ! نـِگه کَـن تــو بـــ ه بــــالای سَـرَم
« زَهــ ــرا »ســت نِــشـَستـه ، آبــِروداری کُن...
از آب آوردن ،
تا آب شــــدن
داستان عبــاس علیه السلام است ....