بیــــا و یکبــار من را کامل نگاه کن!

----- به پـــایــان رسید! قلمـــم را میگذارم کنــــار....

بیاییـــد پایـــان این قصـــه را خودتــــان رقـــم بزنیــــد

بایـــد پایـــان قصــه ی دلتنـــگی ام ؛

مثــل همـــه ی قصـــه ها شیـــرین باشـــد....

کلاغ این قصـــه بایـــد به لانـــه اش برســد ...

و مــُرغ دلِ ِ مـــن به آشیـــانه اش ، بـــه آسمـــان ...

مــن از شمـــا یکـــــ آسمـــان می خـــواهــم ،

بــه وسعـــت نــگاه مهـــربانت!

سهــم مــن از این دنیـــا ،

تــنها بایــد همیـــن آسمـــان باشــد ...

مــرا هـــم آسمـــانی کنیـــد ...

باید روی خـــودم کــارکنـــم....

خــودی که بـــه درد "خــدا" نخــورد،

"بـــی خـــودی" ست!

بیخــــود نگــرد!

مخاطبـــی نـــدارد...

تمـــامی بغضهـــایم واگــــذار شد!

محدودیت کلام... بازهم پای پرانتـــزی درمیـــان اســت ( یــاعلـــی )...

جمعــش کــــردم! واســه هـــوایی شدنــم ببخشیـــد... التماس دعــــا

برگشتنی بودم خبرتون میکنم!

+ متـــن به هیـــچ عنـــوان کپـــی نشـــود! خواهشــــا" ...

بیـقـــرارـے .....

نـمـیـدانــ ــم.....

کـُجــــــا ؟

کـِــــــے ؟

کـُدام روز ؟

چــے شـد ؟

کـه یـادت ؛ از دَستـــــــم افـتـاد ......

و حـاصِـلَــش تمـام ِ زمـین خــــوردن هـایـم  شُــد!

دلــَـم مـے خـواهـد آرام صـــ ــدایتـــ کنـم :

* اللّهُــــمـَّ یـا شــــاهـِدَ کُـلِّ نـَجْــــوـے *

و بـگـویـم :تـــ ـــو ، خـود ِ آرامـشـے !

و من ، خـ ـــود ِ خــــود ِ بیـقــ ــــــرارـے ......

گـاهی وقـتـهـا کـ ه بُـغـض هـا بـر دلــ ـت سنـگـینـی مـیـکـنـد

و دل ِ مـَـحـرمـی را نـمی یـابـی ،

شــایـد اگـر چـشمـانـت را بـبـنـدی

و در کـنـج ِ خاکـریـزی از خـاکـریـزهـای

شــرهــانی یـــا شــلـمـچــ ه بـیـتــوتــ ه کــنـی ،

کـمـی آرام شــوی ......

پ.ن: می دانــــی؟!  بعضی کارهــا فقط از خواهـــرها بر می آیــد! مثــلا راه بیافتــند دنبال برادرشــــــان ...

خیال خام...

+ قانون ِ پآیستگے ِ احوالَم خوب عَمَل مے کُند!

درد هآیم از بین نمے روند،

فقط

از نوعے به نوع ِ دیگر تَبدیل مے شَوند ؛

درد ِ دورے.....

درد دلتنگے.....

کـاش هـنوز بچـه های تخریب بودنـد و از مـیان ایـن هـمـه

مـیـن ضـد مـعـنـویـت، مـعبـری بـه سـوی سعادت و بـه سـوی خــــــدا

بـرایـمـان مـی گـشـودنـد...

چــه خیــال خــامــی؛

بــرای مــن کــه بــال نــدارم،  رسیــدن بــه تــو

کــه آن همــه بــالایــی..... ای شهـــــــید......!

سیم خاردار دنیا...

این روزهــا عجیبــــ دلم ،

به سیم خـــاردار هـای دنیــا گیـــ ـــر کرده است...

-ابوتــراب را گفتنـــد:

   یا علـی ما فعلتَ حتــی نصیرَ علیــــــاً ؟!

   چه کردی که ♥علـــی♥ شدی؟!


-فرمــــــــود:

   إنّی کنتُ بوابّــــــاً لقلبــی.......

   نگهبــــان دلـــــــــــم بودم.......

خدایــــا !  قلبم را به تو می سپـــارم...

پس در آن هیچ کســـی را جز خودت راه نـَـــــده!

امّـــن یُجیــــب...

خدایـــا! گاهی میان وسعت دستان خالی ام،

حس میکنم دار و ندارم نگاه تـــوست.....





دلـــم تــب دارد "امّـــن یُجیــــب" بخـــوان....


پ.ن: با کفـش نیاییـد روی فرش ِدلــم..... مــا روی این دل نمـاز میخوانیم!

گناه...

خاصیت گناه است!

یک لکه روے دلت،

یک سوراخ توے وجدانت ...




گاهے یک ** نگـــاه حـــرام **

 شهادت را برای ڪسی ڪه لیــاقت شهــادت دارد، سال ها عقـــــب می اندازد!

چہ برسد به ڪسی که هنوز ، لایق شهــادت بـودن را نشان نداده است.

"یک نگــاه حــرام، ســال هـا عقـب می اندازد شهــادت را ..... "

آنوقت می گوییم اللهــم الرزقنــــــا، امــا....

یا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَىْءٍ عَلیمٌ...

خدایــــــا.....

دستانم را زیر چانه ام گذاشته ام ، طلبکارت نیستـــم!

فقط مشتاقم بدانــــم تا ته قصه چه میکنی با مــــن؟!!!

** یا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَىْءٍ عَلیمٌ  **

دلــم آرام مـی‌شـود، وقتی تـمام دردهایم را می‌دانـی.....

بغض رمضان...

رمضـــــان آمد...خدا کنه که ما به خود بیایـــم!

نان دین خوری و بنده دنیایی؟ تو بدان که عاقبت رسوایی

گناه رفته در چشمــــم

خـــــــدا دارد فوتــــ می کند! این اشک ها بی دلیل نیست.......

با نزدیک شدن ماه رمضون این سوال دوباره برام پیش می آید:

" خدایا فرو دادن این همه بغض روزه را باطل نمی کند؟؟؟ " 

***یـاحبـیبـــ مـن لا حبیـبـــ لـه***

 ای آنکـه همـیشه دوســـتم بـودی....

فقـط خواسـتم صـدایت کنـم، همیـن!!!

بقیـه حـرف ها بـماند سـر نـمــــــــاز......

من و شما دونفره.

سرنماز که هستم مدام فکرم می ماند پیش وبلاگم!!

اما وقت نوشتن از خدا می نویسم.. .به گمانم خدا هم مرا پشت کامپیوترم بیشتر دوست داشته باشد

تا سر سجاده!! 

دعـا کـردن هـم گـاهـی جرئـت مـی خــواهـد...

خـدایــــــــــا ببخش گـسـتـاخـی ام را!

***** الـلـهم الـرزقـنـا تـوفیـق الـشهاده *****

پی نوشت:  التمــــــــــــا س دعــــــــا

همگانی...

قال الله عزّوجلّ:

ای فرزند آدم! خودت را محو بندگی من کن تا دلت را پر از بی‌نیازی کنم

کافی 2/83

أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ

نسیم دانه از دوش مورچه انداخت؛

مورچه، دانه را دوباره بر دوشش گرفت و رو به خدا گفت :

گاهی یادم می رود که هستی؛

کاش بیشتر نسیم بوزد …

خدایـــــــا به امیـــــــد خـــــــودت ، نه بنـــــــده هاى بیخـــــــودت

اغفرلنـــا...

 تـسبـیـحــتـــ را محـکم نـگـه دار و قـسمـش بــده

الــهــــی بـــحـق حـــجــتـکـــــ ، اغـفـرلـنــــا ......

 

تو همیشه ابتدای من بوده ای سر آغازِ تمام ِشروع هایِ دوباره ام...

من خودم را،بغض هایم را،دردهایم را،دلتنگی هایم را....

تلخی ها و کابوس هایم را... و هر آنچه مرا از "مــــن" دور کرده است

به مدد دستهای تو...کنار زده ام و از نو آغاز کرده ام!

...دلم گریستن میخواهد و ...سکوت!

و تو را که نگفته همه چیز را میدانی...

               

 

  خـــجالت کشــــیده اے تـــا کنــــون ... ؟


از آن خـــجالت ها که ســــرخ میشوے ...


میسوزے در حـــرارت ِ شـــرم...


صورتت را میپـــوشانے ...


تاب ِ نگاهــش را ندارے ...

خدایا ازت خجالت می کشــم