هـــــــوای کربلا...

هــــوای کربـــلایت دستـــ سنگینی داشت!  این را وقتی زد به ســـرم فهمیدم...

هـــوای حُـــســیــن ، هـــوای حَــــرمـ ، هـــوای شبــــ جمـعـه زد بـه سَـــرَم...

مــــــــــا که ندیدیم ؛ فقط شنیـــــــدیم ...

حســـــرتــــــــــــــ کشیدیم ...

عشق بازی...

داشت رو زمین با انگشت چیزی می نوشت

رفتن جلو دیدن چندین متر صدها بار نوشته:

* حسیـــــن *

طوریکه انگشتش زخم شده!

ازش پرسیدن:حاجی چکار میکنی؟ گفت:

چون میسر نیست من را کام او

عشــق بــــازی میکنم با نـام او

 

شهید حاج مجید پازوکی

مثل همیشه آخر حرفم و حرف آخرم را با بغض میخورم...

باشد برای روز مبـــــــــــــــادا....