امـام حسـنی امـ ...

تـابوت تیــر خـورده و یک قبـر ِ بی حــرمـ ،

این همـ جــزای آن همـه آقایـی و کــَرم ...

 

عمـری است دخیـلم به ضریحـی که نـداری !

پ.ن: 

پنجاه ُ هشت شب همه جا گفته ام : حسیـن.ع.

تا اذن ِ این دو شب حســنم را گرفتـه ام ...

سفـــر عاشــقی...

هرگز حکایت حاضـــر و غائــب شنیده ای ؟

من در میان جمع و دلـــم جای دیگرست …

از شما خواستن عشق است،

ضــــرر خواهـــد کـــرد!

هر که در وقت گدایــــی به رقــــم فکـــر کنـــد ......

پ.ن: حرم امن تو کافی ست هراسان شده را ...   تســلیـــت.

کوچه ای تنگ و دلی سنگ و صدای سیلی...

تاریــخ قتـل امام حسن(ع) ، فاطمیــه بــود!

یــادم نمی رود چـه در آن کوچـه ها گذشت

من غرق خنــده حیـف غمی جان فزا رسیــد

بـا مادرم که یاس تــر از هر فرشتــه بــود

رد میشدیم تا که بــه ما بی حیــا رسید

دیوار سنــگ و سطح زمیــن سنــگ و کوچه سنــگ

نامرد سنــگ و با دل سنــگش بـه ما رسیــد

دست سیـاه از سر من بــی هوا گذشت

دستـی بــه روی مادرمـان ...