بسـم الله الرحــمن الرحیــم
اولین پست سال 1393 :
|| بــــه نـــام مـــادر ||
هیــزم آورده کـهـ آتــش بزننــد ایـــن در را ،
پشت در حضـرت زهــراسـت.س.خـــدا رحـــم کنـــد ...
خـانــه هـا بــا ولایــت تــــو ، در حصــاری امن است
امـــا این روزهـــا خـــانــه ی تـــو ،
بــه جــرم دفــاع از ایــن حصــار ،
بـــرای بـانـویــت نـا امــن ...
فـکـــر مـی کنـــم بـا خــودم
آن مـیــخ چــه هــا کـــرد بـا دل عـلــی .ع. ؟
نـامــرد هــا مـی خـواستنـــد بـا یـک مـیـــخ ،
بــه دو دل بـزنـنـد ...
+ همه خــواب و عـلی .ع. بیــدار ، سرش بـنهــاده بــر دیـوار
بگــــریـــد از فـراق یـــار ، ولـــی آهســتــه آهســتــه ...
× الهی و سیّدی ذرّیتی و شیعتی و شیعة ذرّیتی و محبّی و محبیّ ذرّیتی ×
یعنــی می شــود مــا هـــم ...... ؟
بانـــو ! تـــو ببخشـــا که اگـــر صــورت مــن نیـــلی نیـسـت ،
پــِلک ســـالـــم دارم ،
بــازو و پهـلـــوی مــن بـــی درد اســت !
لیـــک چشمـانــم اگـــر بهـــر تـــو گریـــان نشـــود نـامـــرد اســـت ...
(امالی شیخ صدوق ص25 )
بچــه هـا پـــای سفـــره ای کــه مــــادر ،
پهـــن کــرده اســت ، جمـــع می شونــد
|| مـــا را پـــای سفـــره روضـــهـ هــا نگــــه دار! مـــــادر ... ||
پ.ن: کوچــه ای تنگــ و دلــی سنگــ و صــدای سیــلی ... وای مــادر
خــاطــرم نیـست چگــونـــه چـــادری شـــدمـ !
از جنـــس کتیـبــه هـای
|| یـا فاطمـــهـ الـزهـــرا || ی هیـــأتمــــان ،
خـــوشـــمـ مــی آمــــد ...
حیــف کـه عــربی × چ × نــدارد !
وگـــرنــه ، بعیـــد نبــود
یک سـوره به نـام || چـــادر || ، مــدنـــی ، 18 آیــه ،
آن هــم بــا سجـــده واجـــب ....
در هیـــچ اســـاسنــامــــه ای ،
حـــق تماشــای تـــو به رسمیـــت شناخــته نشـــده اســت !
خیـــالـت تخـــت ،
_ تحــریم کــن _
چـــادر بکــش بـه تمــام چشـــم هـا !
برنـــامه صلــح آمیــــزی در کــار نـیــست ...