نـمـیـدانــ ــم.....
کـُجــــــا ؟
کـِــــــے ؟
کـُدام روز ؟
چــے شـد ؟
کـه یـادت ؛ از دَستـــــــم افـتـاد ......
و حـاصِـلَــش تمـام ِ زمـین خــــوردن هـایـم شُــد!
دلــَـم مـے خـواهـد آرام صـــ ــدایتـــ کنـم :
* اللّهُــــمـَّ یـا شــــاهـِدَ کُـلِّ نـَجْــــوـے *
و بـگـویـم :تـــ ـــو ، خـود ِ آرامـشـے !
و من ، خـ ـــود ِ خــــود ِ بیـقــ ــــــرارـے ......
گـاهی وقـتـهـا کـ ه بُـغـض هـا بـر دلــ ـت سنـگـینـی مـیـکـنـد
و دل ِ مـَـحـرمـی را نـمی یـابـی ،
شــایـد اگـر چـشمـانـت را بـبـنـدی
و در کـنـج ِ خاکـریـزی از خـاکـریـزهـای
شــرهــانی یـــا شــلـمـچــ ه بـیـتــوتــ ه کــنـی ،
کـمـی آرام شــوی ......
پ.ن: می دانــــی؟! بعضی کارهــا فقط از خواهـــرها بر می آیــد! مثــلا راه بیافتــند دنبال برادرشــــــان ...
