مــن به چشــم هایــم صبــوری آمــوختــه ام... سالهـاسـت !
تو اما می شود ،
گام هــایـــت را کمــی تنــدتـــر... ؟؟
امشـــب تمـــام تــــوسل ها را ، تمام اشفــعی لنا ها را ،
به شــوق دیـــدنـــت... به شــوق نگاهـــت...
به شــوق دعاهــایت ... به شوق أمــن یجیـــب هایت...
زمـــزمـه می کنــم آن هــم با دلی شکســته ، مضطـــر !
من بـــار کجــــم! تـــو به منـــزل می رســانی ام...