نمی دانی ، بـــدان ...

مـثلــث کـربــلا ، سه ضلــع دارد :

◄ حســینـیان                    

◄ یـزیــدیـان                      

◄ وبــی تــفــــاوت هــــــا . . .

❖
❖❖
❖

نمــــی دانـی بــدان!

در ریخــتن خــون حســیـــن ،

【 بـی تـفـــاوت هــا 】  بیـش از یـزیــدیـان نقــش داشــتنـد!

کم آوردم...

وقتے مےگویم : بـرایم دعـــآ کن!

یعنے کم آورده ام.....

یعنے دیگر کـآرے از دسـت خودم براے خودم بر نـمےآید!!!!!

_ من بہ شهـآدت مـحتآج ترم تـآ زندگی!

پس ؛

برایم در این شبها آرزوے شهـآدت بر لب داشتہ بآش.

فقط 「「 *شهــ ـادت* 」」....

چہ بهـتر در کـــــــربـلـا .....

گواه عاشقـی...

دوست داشتن تــــــــــو .....


تنــــها گواه عاشقــــی در حیات و ممات است!


**** أحَبَّ اللَّهُ مَن أحَبَّ حُسَـــیناً ****

هر که حســین را دوست بدارد خداوند دوســـتدار اوست .....

ذکـر مـا کـرده کـه مـا ، ذکــــر مـدامــــش داریــــم ...

رقیب...

وتـو تَنهــــا معشوقـی هستـی،

کـه دیگـر عاشقانـت را رَقیــــب حســــاب نمی کنــــم......

خــُــوش آن دَمــ ـی که

مــَــن باشــَم ُ .... 

حــَـرم باشـــدُ....

اربـــابی مِــهربـــان .....

بین خودمان بمانــــد...

ایـــن مــَن و هجــــر تو و حــال ِ بـه هــَــم ریـختــه ام

رَحــم ڪــن بـر مــن و احـوال ِ بــــه هم ریـخــته ام...

می گوینـد؛ هــوا هــوای حسیــن...

می گویــــم: عـــــزا ،عــزای زینــب!

بیــنِ خودمـــــان باشـــــد؛

عزای من و تو اداوار است و کودکانه!

که نه دیده ایم آنچه زینب دید،

نه شناخته ایم حسینی را که زینــــب شناخت... 

خلاص...

سفینــه النجاة ! طوفـــــان یـعـنــی دلـــم کــه بــرایــت تـنـــگ شــده.....

دردت فقــــط به حسیـــن دوا شـــود ، خــلاص ...

اصلاً این دل،

ساختہ شده براے رآھــــ نیــامدن!

" صلاح نبوده است لابُد " را، دیگر حالے اش نمے شود ....

·٠•● مے خواهم مسآفرت باشم ....

هـــــــوای کربلا...

هــــوای کربـــلایت دستـــ سنگینی داشت!  این را وقتی زد به ســـرم فهمیدم...

هـــوای حُـــســیــن ، هـــوای حَــــرمـ ، هـــوای شبــــ جمـعـه زد بـه سَـــرَم...

مــــــــــا که ندیدیم ؛ فقط شنیـــــــدیم ...

حســـــرتــــــــــــــ کشیدیم ...

عشق بازی...

داشت رو زمین با انگشت چیزی می نوشت

رفتن جلو دیدن چندین متر صدها بار نوشته:

* حسیـــــن *

طوریکه انگشتش زخم شده!

ازش پرسیدن:حاجی چکار میکنی؟ گفت:

چون میسر نیست من را کام او

عشــق بــــازی میکنم با نـام او

 

شهید حاج مجید پازوکی

مثل همیشه آخر حرفم و حرف آخرم را با بغض میخورم...

باشد برای روز مبـــــــــــــــادا....