امـــام هــادی علیـــه الســلام :
× اُذکُر حَسَراتِ التَّفریطِ بِأَخذِ تَقدیمِ الحَزمِ ×
بجــای حســرت و انــــدوه بـــرای عـــدم مــوفقیتــهای گذشتــه،
با گـــرفتــن تصمیــم و اراده قــوی، جبـــران کـــن!
(میزان الحکمة، ج7، ص454)
همیشــه همـــون مـوقعی که از عالــم و آدم سیــرم،
عشقـــم بـه یکـــی خـیلی خیلی بیشتـــر می شـه...
_____________________________________________________________
+ در وصــف تصـویــر ، یکــ جملــه! لطفـــاً ...
+ حال و هــوای آمــاده شــدن بـرای مهمــونی خــدا
تـسبـیـحــتـــ را محـکم نـگـه دار و قـسمـش بــده
الــهــــی بـــحـق حـــجــتـکـــــ ، اغـفـرلـنــــا ......
تو همیشه ابتدای من بوده ای سر آغازِ تمام ِشروع هایِ دوباره ام...
من خودم را،بغض هایم را،دردهایم را،دلتنگی هایم را....
تلخی ها و کابوس هایم را... و هر آنچه مرا از "مــــن" دور کرده است
به مدد دستهای تو...کنار زده ام و از نو آغاز کرده ام!
...دلم گریستن میخواهد و ...سکوت!
و تو را که نگفته همه چیز را میدانی...
خـــجالت کشــــیده اے تـــا کنــــون ... ؟
از آن خـــجالت ها که ســــرخ میشوے ...
میسوزے در حـــرارت ِ شـــرم...
صورتت را میپـــوشانے ...
تاب ِ نگاهــش را ندارے ...
خدایا ازت خجالت می کشــم
خـــــدایا !
خسته ام از فصل سرد گناه و دلتنگ روزهای پاکم …
بارانی بفرست ، چتر گناه را دور انداخته ام!
خـــــدایا !
من دلم قرصه ، کسی غیر از تو با من نیـــست!
خیالت از زمین راحت که حتی روز روشن نیست
کسی اینجا حواسش نیــــست که دنیا زیر چشماته
یه عمره یــــادمون رفته زمین دار مکافاته ...
فرامــوشم شده گاهی کـه این پــایین چه ها کردم
یــه روزی بــاید از اینـــجا بازم پیــش تـــــو برگردم
خــدایــا وقـت برگشــتن یکـــم با مــن مــدارا کــن
شنـــیدم گـرمه آغوشـــت اگر میشــه مــنـم جــا کــن
نه آن قدر پاکم که کمکــــم کنی و نه آن قدر بدم که رهـــایم کنی …
میــــــــان این دو گمم !
هم خــــود را و هم تــــــو را آزار میدهم …
هر چه قدر تلاش کردم نتوانستم آنـــــــــی باشم که تو خواستی و
هــــــرگز دوست ندارم آنی باشم که تو رهـــــــایم کنی …
آنقدر بــی تو تنهــــــا هستم که بی تو یعنی هیــــچم
"من هیچم و تو در تمامِ هیچِ من همه ای "
خـــــــــدایا هیــــــــچ وقت رهـــایم نکن…
وَ هُوَ الَّذِى یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ یَعْفُواْ عَنِ السَّیَِّاتِ وَ یَعْلَمُ مَا تَفْعَلُون
و اوست کسى که از بندگانش توبه می پذیرد و از گناهان
در می گذرد و آنچه را که می کنید، می داند.
سوره شوری آیه 25
توبه بر لب شبحه بر کف دل پر از شوق گناه
معصیــت را خنــده می آید ز استغفـــارمـــــا