× مَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ ×
کسی که امید به لقاء اللَّه دارد ( باید در اطاعت فرمان او بکوشد)
زیرا سرآمدی را که خدا تعیین کرده فرامی رسد و او شنوا و داناست !
سوره عنکبوت،آیـه 5
کمـرهمـّت بسـتـه انـد بـ ه || شـهـادت || ،
آرمـان هـایـمان در جنـگ نـرم ...
حتی اگــر بــ ه آخــر خــط هــم رسیــدی
آنجـــــا بــــرای عشــق ،
شــروعی مجـــــدد اســـت ...
× هُـوَ الَّـذِی أَنْــزَلَ السَّکِینَـةَ فِـی قُـلُـوبِ الْمُـؤْمِنِیــنَ ×
سوره الفتح آیه 4
و مـــرا غیـــر تــو دلـداری نیـست ..
یـا انیــس القلــوب !
خبـرت هسـت کـه غیـر از تــو مــرا یــاری نیـست ؟!
خــدایـــا !
ایـن دل ِ مـــن ، با خـانه تکـانـی هـم
رو بـــ ه راه نمـی شــود ...
بســاز بفــروش کسی سـراغ نـــدارد ؟!
پ.ن : خـوش اسـت خـلوت اگـر یـار ، یـار ِمـن باشـد ...
× و مـن یتــوکــل علـی الله فهـــو حسبـــه ×
همیــن کــه خــــدا هســـت کافـــی اســـت
این روزهـــا ، دلــم
مانند پهـلویـتـان شـده اســت مـــادر !
میخـواهــم دستِ دلــم را بگیــری و دعــایــش کنی ...
آخــهـ میگــن || دعای مـــادر || ،
معجــــزه می‌کنـــــه ....
× فَــــإِنَّ مَـــعَ الْعُـسْـــرِ یُـسْــراً ×
|| کـــربـــن || بـــه نــظـرم ،
نظـر کـرده تـریـن عنصـر عالـم اسـت !
چـون وقتــی از پـس آزمـایـشهـــای ســخت بـر می آیـد ،
خــدا از روسیـاهـی درش می آورد ...
و رو سپیــدش می کنــــد !
مـے شود: ◥ المـــــــاس ◣
+ بـدا بـه حـال مـن اگـر از کـربن کمتــــر بـاشـم ...
می خواهـم با تسبیـح اشـکهایم ذکـر گـویت باشـم ،
همیـن کـه تسبیـح تمـام نمـی شـود بـرای آرامشـم کافیــست ...
× اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْتَغْفِرُکَ لِما تُبْتُ اِلَیکَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فیهِ ×
خــــدایــا مــن ازت آمــرزش می خواهـــم
بـرای گنـاهــانی کــه پـس از تــوبـه کــردن
دوبـــاره بــه آنهــــا دسـت زده ام ...
فــرازی از دعـای ابوحمـــزه ثـمــــالی
× اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَدْعوُهُ فَیُجیبُنى وَاِنْ کُنْتُ بَطیَّئاً حینَ یَدْعوُنى ×
ستایش خدایی را که هرگاه می خوانمش، او پاسخم دهد
و اگرچـه وقتی می خوانـــدم...، بکنــدی به درگاهــش روم
گـــوینــــد:
در حـریـــم شمـــا تـوبـــه می خـرنـــد !
شـــرم جـــوان ســر بـــه گریبـــان نگفتنــی سـت ....
× بــه خـــاطر پـــروردگــارت شکیبـــایی کــن ×
" الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّـهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ "
_ آنـــان کـــه چـــون بـــه حـــادثــه سـخت و نــاگــواری دچــار شــوند،
(صبـــوری پیــش گرفتـــه و) گویـنــــد:
مـــا بـــه فــرمـــان || خـــدا || آمـــده‌ایـــم
و به ســـوی او رجــــوع خـواهیــــم کـــرد....
سوره بقره- آیه ی ۱۵۶
