امـام حسـنی امـ ...

تـابوت تیــر خـورده و یک قبـر ِ بی حــرمـ ،

این همـ جــزای آن همـه آقایـی و کــَرم ...

 

عمـری است دخیـلم به ضریحـی که نـداری !

پ.ن: 

پنجاه ُ هشت شب همه جا گفته ام : حسیـن.ع.

تا اذن ِ این دو شب حســنم را گرفتـه ام ...

سفـــره ی کــَریم ...

مـــا را چـــه کار بـــه اسبــاب سفــره ی کریــم

او صاحب است و خود همــه را جـــور می کند

یــا کریــم اهلبیــت

زیــر بـــال و پـَرم را بگیـــر ،

که یــک عمـــر از دوریِ راه ،

برایـــت ای کریـــم ،  بــال بــال زده ام !

کریـــم یعنــی ؛

کســی کــ ه × در × را می گشایـــد ،

اگـــر چـه خاطـــره خــوشی از || در || ،

نــداشتـــ ه بــاشــد ...

بهـانه های دلــم را به ضــریح ِ صــد دانه ِ چــوبی دخیــل بستــه ام

یــــادگار ِ مــــادرم زهـــــــرا .س. ،

× الله اکــــبر ؛ الحــــمدالله ؛ سبحـــان الله ×

پ.ن: میــلاد کریــم اهــل بیـت امام حسن مجتبــی علیه السلام، تبریـک