وداع ...

إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ

بی شک آن زمانیسـت 

که روضـه خوان 

نمیتـواند روضه ات 

را بخـواند ! 

آفتابِ علـی ... از که رو گرفته ای؟! 

بـه نــام ِ مــادر ...

بسـم الله الرحــمن الرحیــم

اولین پست سال 1393 :

|| بــــه نـــام مـــادر ||

بـه دادش نرسیـدنـد ،

هیـچ کـدام از همسایـه هایی که

یـک عُمـر به حکـم  ِ

× الجــار ثـُـــمَّ الــــدّار ×

اول برای آن هـا دعـا کـرده بـود ...

هیــزم آورده کـهـ آتــش بزننــد ایـــن در را ،

پشت در حضـرت زهــراسـت.س.خـــدا رحـــم کنـــد ...

بهــــار فـاطمــی ...

استجــابـت دعـــای تــوست ،

کــه امســال با || فاطمیـــه || اَحـسَـنُ الحـــال داریــم

صورت نبست بر دل ما کینه کسی ، آیینه هرچه دید فراموش میکند

دلــت را بتـکـــان !

غصــه هایت که ریخــت ، تـــوهم همـــه را فــرامـــوش کــن .

دلـــت را بتـکــان !

اشتبــاه هایــت وقتــی افتـــاد روی زمیـــن ،بگــذار همانجـــا بمـانــد ...

فقـــط از لابه لای اشتبـــاه هایــت یکــــ تجربـــه را بیـــرون بکــش ،

قـــاب کــــن و بــــزن بــــهـ دیـــــوار دلــت !

دلـــت را محـکــــم تـــر اگـــر بتـکانـــی

تمـــام کینــــه هایـــت هـــم می ریـــزد

و تمـــام آن غـــم هـــای بـــزرگ و همـه حسرت هــا و آرزوهـایــت …

حـــالا آرام تـــــر ...  آرام تـــر بتکــــان !

تــــا خـاطــــره هایـــت نیفتــــد ،

تلـــخ یـــا شیــریــن ، چه تفـــاوت دارد ؟!

خاطــــره، خـاطـــره ســت !

بایـــد بـاشــد ، بــایـــد بمــانــــد …

کلمـــات رژه مـی رونــد در ذهنــم عملیــاتـی جـدیــد در پیـش است ...

درد.ن: مـــادر بهــانه همــه عاشقــانه هـاست ! مــادر کــهـ خــانه نیسـت کجــا عیــد می شــود ؟!

بغض.ن: هفــت سیـن اَم ، "س" سیمــای تــو را کــمـ دارد آقـــاجــان ...

پ.ن: خـدایــــا کمکــم کــن دیــرتـــر بــرنجـــم، زودتــــر ببخشــم، کمتـــر قـضـــاوت کنـــم ...

+

التمــــاس دعـــا

حصـــار اَمــن ...

خـانــه هـا بــا ولایــت تــــو ، در حصــاری امن است

امـــا این روزهـــا خـــانــه ی تـــو ،

بــه جــرم دفــاع از ایــن حصــار ،

بـــرای بـانـویــت نـا امــن ...

فـکـــر مـی کنـــم بـا خــودم

آن مـیــخ چــه هــا کـــرد بـا دل عـلــی .ع. ؟

نـامــرد هــا مـی خـواستنـــد بـا یـک مـیـــخ ،

بــه دو دل  بـزنـنـد ...

+ همه خــواب و عـلی .ع. بیــدار ، سرش بـنهــاده بــر دیـوار

    بگــــریـــد از فـراق یـــار ،  ولـــی آهســتــه آهســتــه ...

سفـــره ِدل ...

 × الهی و سیّدی ذرّیتی و شیعتی و شیعة ذرّیتی و محبّی و محبیّ ذرّیتی ×

یعنــی می شــود مــا هـــم ...... ؟

بانـــو ! تـــو ببخشـــا که اگـــر صــورت مــن نیـــلی نیـسـت ،

پــِلک ســـالـــم دارم ،

بــازو و پهـلـــوی مــن بـــی درد اســت !

لیـــک چشمـانــم اگـــر بهـــر تـــو گریـــان نشـــود نـامـــرد اســـت ...

(امالی شیخ صدوق ص25 )

 بچــه هـا پـــای سفـــره ای کــه مــــادر ،

پهـــن کــرده اســت ، جمـــع می شونــد

|| مـــا را پـــای سفـــره روضـــهـ هــا نگــــه دار!  مـــــادر ... ||

پ.ن: کوچــه ای تنگــ و دلــی سنگــ و صــدای سیــلی ... وای مــادر

کتیـبــه ..

× سَتُـنَـبِّـئُکَ ابْنَتُـکَ بِتَـضافُـرِ اُمَّتِـکَ عَـلى هَضْمِـهــا ×

به زودى دختــرت ازهمـدستــى امـت ،
بـــراى ستــــم بــــراو
بــه تـــو خبــــر خـواهـــد داد

(بخشی از خطبه 193 نهج البلاغه)

خــاطــرم نیـست چگــونـــه چـــادری شـــدمـ !

 

از جنـــس کتیـبــه هـای

|| یـا فاطمـــهـ الـزهـــرا || ی هیـــأتمــــان ،

خـــوشـــمـ مــی آمــــد ...

_____________________________________________________________________________________________________________

+ یــه مــدت کوتــاه نیستــم ، مسئولیــت این وبلاگ موقــتا برعهــده یکی از دوستــان هستش .
+lمخــاطب دار: (طبــق تلنگــر یــهـ بنـــده خـــدا ، حــذف شــد )
+ حــرف ِ دل: دردمـ از یـــار اســت و درمــان نیــز هــم .....

  التمـــاس دعـــا ...

کوچه ای تنگ و دلی سنگ و صدای سیلی...

تاریــخ قتـل امام حسن(ع) ، فاطمیــه بــود!

یــادم نمی رود چـه در آن کوچـه ها گذشت

من غرق خنــده حیـف غمی جان فزا رسیــد

بـا مادرم که یاس تــر از هر فرشتــه بــود

رد میشدیم تا که بــه ما بی حیــا رسید

دیوار سنــگ و سطح زمیــن سنــگ و کوچه سنــگ

نامرد سنــگ و با دل سنــگش بـه ما رسیــد

دست سیـاه از سر من بــی هوا گذشت

دستـی بــه روی مادرمـان ...