گـــدای فـاطمـه (س) ...

× فــاطمــة بضـعـــة منّـى ، مــن ســرّهـــا فـقـــد ســرّنــى

ومـــن سأهـــا فقــــد ســأنى، فــاطمـــه اعـزّ البریّة علىّ  ×

پیامبر اکـــرم (ص)

فاطمه پاره تن من است. هر که او را شاد سازد، مرا شاد ساخته

و هر که او را اندوهناک کند، مرا اندوهناک کرده است.

فاطمه از همه مردم پیش من عزیزتر است.

حکــــــ شده با خط حیــــدر ،

روی درهــای بهشت ....

اولویت هست اینـجـــا

با || گــدای فـاطمــه .س. ||

دنیــا به کــام تلــخ ِمـــن ، امشب عسـل شده است

شیرین شده است و ماحصلش این غزل شده است